این فایل با فرمت word و قابل ویرایش میباشد
مقاله بابک خرم دین
فهرست مطالب
عنوان:
چکیده
بابک کیست وانگیزه ی قیام سرخ جامگان چیست؟
آیا بابک خرمی بود یا حرمی؟
نقش نمادین مذهب وملیت ومظلومیت درسرخ جامع پوشی بابکیان
قلعه بابک راوی رشادت های سردار ایرانی
منابع
چکیده
سرگذشت اتحاد استبداد، سلطنت و مذهب در برابر قیام و اصلاحات در ایران، جان مایه تاریخ ایران است. هر دودمانی که سقوط کرده، تا آخرین لحظه دمار از روزگار مردم ایران برآورده و در این جدال، که به بزرگترین قیام‌های مردمی انجامیده مذهب گاه به همت اندیشه‌ها و جرقه‌های نو در درون آن، در کنار مردم بوده و بیش از آن، علیه مردم و در کنار دربار سلطنتی.
از تصویرجنبش‌ها و قیام‌های مردم در جریان تاریخ ایران، میتوان دریافت که مردم سرزمین ایران هیچگاه از نبرد علیه استبداد و ستمگران خارجی و داخلی از پای ننشستند. نیروی واقعی در تمام نبردها قطع نظر از اینکه چه طبقه و یا شخصی به قدرت رسیده، همواره مردم بوده اند.
قیام کاوه آهنگر علیه ضحاک ستمگر گرچه افسانه‌ای تاریخی است ولی این حقیقت را که مردم ایران زمین در برابر جور و ستم زیر درفشی که نمودار رنج و محرومیت تودهً زحمتکش است گرد می‌‌آیند و به مبارزه می‌‌پردازند، مجسم می‌‌کند.
جنگ نهاوند در سال 20 هجری اتفاق افتاد و پس از آن ایران به دست اعراب افتاد. در طول بیست سال بعد، تمام بلاد ایران مانند خراسان و سیستان نیز فتح شد.
سال‌ها گذشت و در این مدت اختلافات داخلی زیادی بین مسلمانان پدید آمد. امویان در دوران حکومت خود، بزرگی اعراب و تحقیر ملل دیگر را شعار خویش ساخته بودند، و ایرانیان که از فشارهای حکومت ناراضی بودند، همواره مترصد اقدام علیه آنان بودند. چنان که نه فقط همراه مختار و ابراهیم بن مالک بر ضد عبدالملک بن مروان قیام کردند، بلکه به اتفاق عبدالرحمان بن اشعث نیز علیه حجاج بن یوسف ثقفی همدست شدند،به خصوص که خلفای امویان در امر جزیه و خراج خشونت و شدت زیادی به خرج می‌دادند.
به تدریج در اواخر حکومت امویان، خراسان پایگاهی برای مخالفان آنها شد. لذا عباسیان برای نفوذ خود به ایرانی‌ها متوسل شدند. کمک ایرانیان به بنی عباس را باید دلیل اصلی برای نابودی بنی امیه و قدرت بنی عباس دانست. به همین دلیل بود که در دوره عظمت عباسیان، بالاترین مقام‌های اجرایی به ایرانیان اختصاص یافت که در این مورد میتوان به وزارت خاندان برمکی اشاره کرد. با قتل این خاندان توسط هارون الرشید و بیرون راندن ایرانی‌ها از دستگاه خلافت، مقدمات ضعف دولت عباسیان آغاز شد. قیام بابک به سال 201 ه. ق. از شهر اردبیل آذربایجان آغاز و تبدیل به نهضتی وسیع و خلقی ضد عرب شد. تعلیمات بابک دنباله تعلیمات راوندیان و المقنع و شامل بسیاری از عقاید اجتماعی مزدک است. خرم دینان که فرقه‌ای ضد اسلام و ضد عرب در بلاد غربی و شمال غربی ایران بودند، همواره در این مناطق علیه خلفا مقاومت می‌‌کردند. چون مرکز اولی آنها دهی بنام خرم در منطقه اردبیل بود به خرمی معروف بودند. بابک جانشین جاویدان بن سهل رهبر این فرقه گردید و مدت بیست سال با خلفا جنگید و منطقه وسیعی را به نام بلاد بابک متصرف شد. بابک و طرفداران او برای اولین بار درفش و جامه سرخ را بعنوان نمودار قیام بکار بردند. بابکیان مردمی دلیر و سرسخت بودند که با جنگ هائی شبیه به جنگ‌های چریکی امروز) پارتیزانی ( بهترین سرداران عرب را شکست دادند. سرانجام افشین سردار ترک نژاد ایرانی در دربار خلیفه با نیرنگ و فریب بابک را به چنگ آورد و جنبش را سرکوب نمود.
بابک کیست و انگیزهی قیام سرخجامگان چیست؟
نام بابک, قیام بابک و نیز قلعهی بابک در چند سال اخیر در مطبوعات آذربایجان, همچنین در مجامع دانشجویی و اجتماعات ترکان ممالک ایران بیشتر مطرح شده, مجموعههای شعر, منظومهها, رومانها, و کتابهای تاریخی هم در این زمینه منتشر میشوند. در نتیجه نظر اغلب اقشار جامعه به نام و قیام و قلعهی بابک معطوف گشته و سؤالهایی نیز دربارهی قیام سرخجامگان, ( آلگئییملیلر) انگیزه و نتیجهی این قیام در ذهنشان مطرح میگردد.
در چنین مرحلهای قلم بدستانی هم ظهور کرده و با اظهار نظرهای مختلف سعی میکنند, سؤالهای مطروحه را پاسخ بدهند. آنان در نوشتهها و اظهار نظرهایشان بعضاٌّ به منابعی هم استناد میکنند که با توجه به لحن نویسندگان آن منابع, مغرضانه و جهتدار بودن اظهاراتشان جای تردید باقی نمیگذارد. به عبارت دیگر با توجه به این منابع و بعضی از نظریه پردازیها, خواننده به خوبی میفهمد که نویسنده بیشتر اغراض و خواستههای دلخود, یا نزدیکان و فرمانفرمایان خود را در نظر گرفته است و به همین دلیل هم این آثار نه تنها هیچ قرابتی باهم ندارند, بلکه ناقض یکدیگر هم میباشند.
به عبارتی روشنتر, عدّهای بابک را ضدّ عرب, عدّهای ضدّ اسلام, عدّهای پیرو آئین مزدکی, بعضی زردشتی, بعضی مسلمان و حتی مسلمان شیعه مذهب, معرفی کرده است. بعضی هم بابک را چهرهای ضدّ اشغالگری و آزادیخواهِ وطن پرور و نوعدوست نشان داده و هر کدام نیز برای اثبات اظهارات خود همانطور که قبلاٌّ اشاره شد, اسنادی را ارائه دادهاند.
درپی مطرح شدن مسألهی بابک, عدهای از قلم بدستان که انگیزههای مختلف دارند, سعی به سرپوش گذاشتن به آن, انحراف افکار جامعه و یا کمرنگ کردن موضوع مذکور پرداخته و با ارائهی نظرات نه چندان علمی و عقلی به خواستهی خود پای میفشارند.
به نظر میآید, در این عصر ارتباطات حقیقت را بر مصلحت ترجیح دهیم و با پرداختن به سفسطه و یا سرپوش نهادن به واقعیتها, تنفّر نسل حاضر و آیندگان را به خود نخریم و خود را در زمرهً جهّال قرار ندهیم؛ بلکه سعی کنیم, بدور از عقاید و سلایق شخصی, وقایع تاریخی را آنچنان که هست ارائه دهیم و یا از وارونه نشان دادن آنها خودداری کنیم. چنان فکر نکنیم که ما میتوانیم افکار عمومی را به خود معطوف داریم؛ زیرا ما داناتریم, بقیة مردم نادانند!!! مطمئن باشیم که هر کس دیگران را جاهل انگارد, در حقیقت جهت خود را آشکار میسازد.