توضیحات :
این مقاله دارای فرمت word و آماده پرینت میباشد.
دانلود مقاله سیاست داخلی امیر کبیر در دوران صدارت
فهرست
موضوع صفحه سیاست داخلی امیر کبیر 1
مشکلات دوران صدارت امیر کبیر 2
اصلاحات داخلی 3
تمرکز قدرت یا مبارزه باملوک الطوایفی 4
تابلویی از وضع کشور 5
درغرب 5
درجنوب 6
درکرمان 7
درشرق وشمال 7
درزنجان 8
خلاصه 8
تجدید آرامش 9
ازدواج با خواهر شاه 12
شورش سربازان 12
نیروی محافظت امیر را نجات داد 13
تنظیم بودجه یا مبارزه با استعمار اقتصادی: 14
وضع مالیات قبل از امیر 16
تحصیل حقوق دولت بر اساس عدالت 18
جلوگیری از حیف ومیل بودجه 19
تشویق صنعت وتکثیر ثروت: 21
اقتباس از صنعت غرب 21
کارخانه های احداث شده 22
حمایت از صنایع دستی 22
معادن 25
کشاورزی 28
تقویت بنیه دفاعی: 30
نقش قدرت 30
سلاح روز 31
مخالفت استعمارگران با ایجاد قدرت 32
نمونه ی دیگر 33
امیر کبیر و ارتش 36
نیروی دریائی 38
نهضت فکری وعلمی 40
شعار استعمار 40
مدرسه دارالفنون 43
کارشکنی ها ی استعمار 46
شیر بی دم وسرو اشکم 48
امیر کبیر ومذهب 50
عبادت امیر کبیر 54
مبارزه با خرافات 55
بناهای مذهبی ورد مظالم 55
مشروبات الکی 56
شکستن بستها 56
شئون روحانیت 60
قضاوت 63
چند انتقاد 64
اصلاحات داخلی دیگر 67
سوال وجواب 68
در خاتمه 68
سیاست داخلی امیرکبیر:
مشکلات دوران صدارت امیر کبیر:
امیر کبیر وارث وضعی کاملاً نامساعد ومملو از مشکلات وموانع برای خدمت و کار بود. او زمانی برای صدارت برگزیده شد که همه چیز همه جای مملکت را فساد وتباهی فرا گرفته و کشور به طرف سقوط و نیستی پیش می‌رفت. کادرهئیت حاکم بصورت غیر قابل اصلاحی در فساد و نکبت غوطه ور بود . ابزار ماشین اداره مملکت رنگ زده و کار درستی از پیش نمی برد .
شمال و جنوب کشور مثل موم در دست انگلیس و روس بود. دربار که مرکز و مرجع تمام قدرت ها بود مانند آلت بی اراده‌ای در دست بیگانگان بود. ارتش که می بایست مدافع ملت باشد بصورت سازمانی در جهت سرکوبی و ناراحت کردن مردم در آمده بود ودر مقابل حملات بیگانگان و دشمنان تاب و توان و مقاومت نداشت. نیروی دریایی که در آن زمان نقش حیاتی را در کشور می توانست داشته باشد در ایران اصلاً وجود نداشت طبق قرار داد ترکمانچای ایران از داشتن نیروی دریایی ممنوع بود صنعت به صورت موجود در کشورهای پیشرفته آن روز در ایران اصلاً به چشم نمی خورد و صنایع دستی مختصری که از قدیم در زندگی طبقه متوسط کشور حیات ووسیله امرار معاش بود.
کشاورزی و دامداری به همان وضع قرون وسطی باقی مانده بود و بهره برداری از معادن و ذخایر و ثروتهای خدادادی کشور به فکر کسی راه نیافته بود و اگر کسی به فکرش می افتاد با توجه به وضع زمامداران کار شکی های یغماگران خارجی خیالی خام پیش نبود.