توضیحات :
این فایل دارای فرمت word می باشد.
گزارش کارآموزی در کارخانه سایش سازی حرفه و فن
فهرست
مقدمه:
فصل اول
1-تاریخچه بسته بندی در جهان
2-تاریخچه بسته بندی در ایران
فصل دوم :
انواع ماشینهای بسته بندی
فصل سوم:
1-قسمت ثابت دستگاه
2-قسمت متحرک دستگاه
3-قسمت ایمنی دستگاه
4-قطعات جانبی
5-مونتاژ نهایی
6-سیستم برق دستگاه
7-اشکالات فنی دستگاه
فصل چهارم :
سپاسگزاری
گزارش هفتگی
مقدمه:
کارخانه سایش سازی حرفه وفن در صنایع بسته بندی فعالیت دارد که دارای حجم کاری سنگین می باشد و در سال 1354 با قطعه سازی و ساخت قطعات چاپ و بسته بندی شروع به کار کرد تا سال 1358 به علت اینکه کلیه صنعت از کشورهای اروپائی تغذیه می شد این ماشین سازی رشد چندانی نداشت بلکه فقط می توانست خود را سر پا نگه دارد. بعد از انقلاب اسلامی یکی از ارکان انقلاب،انقلاب صنعتی بود و این کارخانه تولیدی مفتخر است که کارهای را انجام داده که در کشور برای اولین بار انجام می شود و باعث شد که در طول جنگ از خروج ارز جلوگیری نماید.
هدف من از انتخاب موضوع ساخت ماشین دایکات (ماشین تیغ زنی)در زمان کنونی علت حرکت اقتصادی و خارج شدن و یک قطبی بودن صادرات نفت به صورت غیر نفتی می باشد.
ساخت این دستگاه خوشبختانه تحولی را در صنایع بسته بندی به وجود آورده است. چنانچه چند دهه قبل نبود این در ایران به وضوح مشخص بود که حتی تعداد این ماشین به تعداد انگشتان یک دست نمی بود و به قیمت های بسیار گزاف خرید و فروش می شد و تولید این ماشین در ایران در مرحله اول کنترل قیمت حتی از سوی بیگانگان ایجاد کرد و در مرحله دوم از وارد کردن این ماشین جلوگیری کرد و در مرحله سوم با تولید انبوه نیاز مصرف کنندگان را بر طرف نمود.
ماشین تولید شده دایکات در ایران تا کنون جایگاه خود را بسیار خوب پیدا کرده است در تحقیقاتی که به عمل آمده نشان داده است که در کارگاهایی که از ماشین استفاده می کردند بسیار راضی بوده اند حتی در کارگاهها شنیده می شد که از نوع خارجی هم بهتر است. جهت تحقیق به چند کارخانه ای که رفته بودم برای عمکرد این ماشین در آنجا می دیدم که بودن این ماشین در صنایع بسته بندی چقدر مهم والزامی است،زیرا بریدن جعبه هایی با فرمهای خاص به غیر از این ماشین امکان پذیر نیست وبه زیبایی هر فرم رابا این ماشن می توان به دقت بالا تیغ زد.
کاربرد بیشتر این دستگاه برای جعبه هایی می باشد که می بایست لمینت شوند. در این کارخانه دستگاه دیگری بنام بیندر(جلد کن اتوماتیک)ساخته می شود که کاربرد آن برای صحافی کتاب می باشد که حتی دانشگاههای مختلف از جمله دانشگاه الزهرا و دانشگاه تهران این دستگاه را خریداری کرده اند.
در جهان کنونی در صنعت ،صادرات بسته بندی حرف اول را می زند که در چند سال قبل صنایع بسته بندی بسیار ضعیف عمل کرده است. خوشبختانه در چند سال اخیر به این صنعت توجه بیشتری شده است و این کارخانه یکی از پیشگامان این صنعت می باشد که ساخت این ماشین مورد بحث از اولین سازنده های این ماشین در ایران می باشد وجهت ارتقای کیفی فنی این ماشین و رقابت با نوع خارجی آن در این کارخانه بسیار انجام پذیرفته .
ماشین دایکات در چند سایز مختلف ساخته می شود . سایز این ماشین عمدتاً به تولید مقواهای مورد احتیاج بستگی دارد که در صنایع بسته بندی مورد احتیاج است.
سایز وزن وزن
80 × 120 5تن
75 * 105 4200تن
80 * 60 2200 تن
تاریخچه بسته بندی در جهان:
تاریخ نشان داده است که در ابتدای تمدن بشری نیازی به بسته بندی غذا نبود ،بلکه مردم برای بدست آوردن غذا از محلی به محل دیگری می رفتند تا زمانی که پناهگاههای دایمی برای خود پیدا می کردند.در چنین شرایطی ناچار بودند غذا را از محلهای مختلف جمع آوری کنند و به محل سکونت خود بیاورند. این باعث شد که اولین انواع بسته بندی نظیر کدوهای خشک شده، صدف ها، برگها، پوست حیوانات و دیگر مواد طبیعی مورد استفاده قرار بگیرند.برای انتقال آب ،شیر،ماست،روغن یا دوغ از پوست حیوانات استفاده می شد.از شاخ حیوانات برای حمل و نقل ذخیره و محصولات کشاورزی استفاده کردند(هنوز در مناطق استوایی از بامبو برای ذخیره سازی مواد غذایی استفاده می شود).
بطور کلی ظهور انقلاب صنعتی به راستی تحولی اساسی در نظام تولید کالایی ایجاد کرد.انقلاب صنعتی،جهان را با فوران کالاهای گوناگون صنعتی روبرو کرد. تنوع کالاها و رقابت فشرده میان تولید کنندگان و بازرگانان به تدریج هنر را نیز علاوه بر علوم دیگر وارد مجموعه سیستم بسته بندی کرد. با پیشرفت بیشتر ، علوم دیگری نظیر روان شناسی فردی ؤ اجتماعی و ارگوموکی به این مجموعه اضافه شد.توسعه بسته بندی سبب مستقل شدن این صنعت از مجموعه صنایع دیگر رشد و رقابت و نیاز سبب گردید که صنایع بسته بندی سهمی قابل توجه را بوجه های شرکت های تولیدی را یه خود اختصاص دهد .امروزه صنایع بسته بندی تبدیل به یک تکنولوژی قدرتمند شده است.
تاریخچه بسته بندی کاغذ مقوایی
تاریخچه و سیر تکاملی بسته بندی با مقوا و کاغذ به تاریخچه ساخت کاغذ بر می گردد،اگر چه چوب و محصولات فرعی دیگران از دیرباز در خدمت بشر بوده ، ولی بسته بندی به صورت مقوایی و کاغذی پس از پیدایش کاغذ بوجود آمد و روند تکاملی خود را تاکنون به سرعت طی نموده است.همانطور که می دانیم اولین بار در سه هزار سال قبل از میلاد مسیح ،مصریان قدیم که در آن زمان یکی از مراکز مهم تمدن بشری محسوب می شدند،برای نوشتن از پاپیروس (Papyrus) استفاده می کردند.
نخستین کارخانه کاغذ سازی در قرن ششم توسط چینی ها در سمرقند تاسیس و پس از اشغال سمرقند توسط اعراب ، این هنر به آنها آموخته شد سپس اعراب کارخانه ای در بغداد تاسیس کردند که در این کارخانه نخستین بار به جای بامبو از پارچه های سفید کهنه استفاده شد.نخستین کارخانه کاغذ اروپا در اسپانیا بوجود آمد .اسپانیایی ها برای تولید خمیر از آسیابهای آبی استفاده نمودند و کم کم توری سیمی جایگزین ت.وری های بامبو که به وسیله چینی ها بکار می رفت ،بعدها این هنر وارد کشورهایی نظیر فرانسه و هلند شد.در ایران بعد از کارخانه سمر قند که توسط چینی ها اداره می شد ، اولین کارخانه کاغذ سازی در سال 1328 در کهریزک احداث شد که کاغذهای باطله را برای تولید کاغذ و مقوا استفاده می نماید،بعد از آن تعدادی واحد تولیدی دیگر در سایر نقاط ایران به وجود آمد.اولین کارخانه مدرن ایران در سال1349 در((هفت تپهءخوزستان)) برای تولید کاغذهای تحریر با استفاده از تفاله نیشکر (Bajjasse)احداث شد. متعاقب آن کارخانه چوب و کاغذ ایران(چوکا)با استفاده از خمیرهای وارداتی و داخلی ،کاغذهای گرافت و بسته بندی را تولید نمود.
تاریخجه بسته بندی در ایران
صنعت،صنعت وصنعت. امروز همه از صنعت توقع دارند. در آینده چرخ از اقتصاد کشور راباید صنعت بچرخاند. اقتصاد بدون نفت یعنی اقتصادصنعتی و اگر بخواهیم از تکیه بر نفت رهایی پیدا کنیم باید به سمت صنعت حرکت کنیم. چیزی که سالهای یال است انجام نداده ایم و به آن عادت نداریم. زیرا همیشه درد خود رازا خزانه غیب (نقت)دوا کرده ایم.خواه ناخواه به سوی صنعت در حرکت هستیم. صنعت نیز قوانین خواص خود را دارد. همان طور که هر صنعت یا صنعتی در ساختار دولتی اداره مربوط به خود را دارد. در ساختار خصوصی نیز تشکیل های برای سازماندهی به امور صنفی وصنعتی وجود دارند. که البته شکل صحیح آن نیز تنها همین است. یعنی اگر هر چیزی سر جای خودش باشد به امور هر صنف یا صنعتی نیز تشکیل صنفی آن صنف رسیدگی خواهد کردو ادارات دولتی مربوطه برچیده خواهد شد. اگر از ابعاد جهانی و منطقه ای صنعت بگذاریم هر صنف یا صنعتی در هر کشوری برای خود اساسنامه و قانونی دارد. هویت یک صنف یا صنعت در گرو صنف یا صنعتی آن است.
وجود اساسنامه و قوامین صنفی یا صنعتی برای شاخه های گوناگون صنعت، گذشته از ایجاد هماهنگی بین اعضای یک صنف یا صنعت خاص، به آن هویت می دهد و به منزله اعلام موجودیت جدی یک صنعت است . این امر مقدمه پذیرش درخواست ها و ویژگی های آن صنعت خاص سر آغاز و توجه به ایده ها و افکار دست اندرکاران آن است.بسته بندی در ایران با تمام اهمیتی که دارد و پیوسته مسئولان به آن اشاره می شود هنوز هویت صنفی یا صنعتی پیدا نکرده است. دست اندرکاران صنایع بسته بندی مانند قومی پراکنده هستند که کشوری ندارند.به همین دلیل با وجود نقش مهمی که در جامعه صنعت و تجارت دارند هیچگاه از حق رای و صدای واحد برخوردار نبوده اند. هیچکس تا به حال نشنیده که در جایی اعلام شود جامعه بسته بندی ایران نسبت به فلان مصوبه دولت یا مجلس یا…نظری داشته باشد. بارها و بارها در سخنان مسئولان بلند پایه کشور می شنویم که باید به امر بسته بندی توجه کرد،به آنها بها داد و در آن سرمایه گذاری کرد .اعتبارات ریالی و ارزی زیادی در بخش صنعت توزیع می شود اما دست اندرکاران تاکنون نتوانسته اند سهم واقعی خود را از این اعتبارات بردارند. زیرا با وجود اینکه همه می دانند باید به بسته بندی توجه کرد اما هیچگاه تصویر روشنی از ظرفیت ها ، سرمایه گذاری ها و نیازهای بخش بسته بندی در صنعت وجود نداشته است. هیچ آماری از شاغلان در صنعت و خدمات بسته بندی وجود ندارد. هیچ خواسته گروهی از جانب ایشان مطرح نشده است و هیچ حس همگرایی بطور جدی در جامعه بسته بندی ایران مشاهده نمی شود. با این وجود همه نبود برنامه ریزی ریزی سازماندی در این صنعت را حس می کند. احساس می شود کارهایی صورت گرفته اما بدون هماهنگی ،بدون ظرفیت سنجی و گاهی بطور موازی .تا پیش از انتشار ماهنامه چاپ و بسته بندی حتی مرجعی برای کسب اطلاع یا ایجاد ارتباط نیز وجود نداشته . بسته بندی شاخه ای جذاب از صنعت است که به تمام صنعت مربوط می شود.
بسته بندی نیاز اغلب واحد های تولید است و با بود و نبود یک واحد تولیدی سروکار دارد. به همین دلیل بسته بندی هزینه بر و در عین حال بخشی از صنعت است که همه مجبور هستند به آن توجه کنند .اگر نه در کشاکش رقابت بازار،قافیه را باخته و از قافله عقب می مانند. عجیب است که چنین صنعتی حساس و تعیین کننده از هویتی تشکیلاتی برخوردار نباشد. باید ایمان داشت که همین توانایی ها و ظرفیت های موجود بخش بسته بندی در داخل کشور اگر سازماندهی و تشکیلاتی شود بازدهی چند برابر وضع قبلی خواهد داشت. تحقیقات انجام شده نشان از آن دارد که واحد های تولیدی همچنان برای پیدا کردن یک روش یا یک ماشین بسته بندی مناسب محصول خود سر در گم هستند.عدم حس همگرایی ،عدم تبلیغات مناسب و عدم وجود تشکیلات صنفی برای بخش بسته بندی کشور باعث شده که گاهی در یک شهر کوچک ،واحدهای تولیدی و دست اندرکاران بسته بندی از وجود یکدیگر بی اطلاع باشند. تب و تاب صادرات صنعتی شرکت های صادر کننده را برای رسیدن به روش های بهینه بسته بندی کالاهیشان ،شتاب زده و بی تاب کرده است. در این رهگذر برخی از صادر کنندگان به دام مشاوران کند فکر و یک بعدی گرفتار می شوند. برخی نیز که می دانند چه می خواهند آن را نمی یابند در چنین فضایی بسیاری از جستجوها برای بسته بندی مناسب به دو راه منتهی می شود. مائوس شدن،صرف نظر کردن و در بهترین حالت، روی آوردن به امکانات کشورهای خارجی یک راه بهره برداری نامناسب را امکانات داخلی بر اثر سر در گمی راه دیگری است که پیش پای اغلب جویندگان بسته بندی است. در واقع نبود تشکل های صنفی و صنعتی در جامعه بسته بندی ایران دو آسیب جدی به صنعت وارد می کند.
الف: فقدان هویت برای صنعت و خدمات بسته بندی که به از دست دادن موقعیت ها و اعتبارات آن در جامعه صنعتی کشور منجر شده و از این نظر نقطه ضعفی برای آن محسوب می شود.
ب:سر در گمی سایر صنایع کشور در خصوص یافتن مراکز،روش ها، ابزار و مواد مناسب برای بسته بندی کالاهای خود که گاهی منجر به حذف یا تضعیف عامل بسته بندی در روند تولید یک کالا می شود.
وضعیت عمومی بسته بندی در کشور شبیه دریایی به پهنای ایران و به عمق یک بند انگشت است .بسته بندی نه مانند صنایع نفت در مناطق خاص متمرکز شده و نه مانند برخی صنوف در گذرگاه ها و مراکز خرید عرضه می شود. عوامل بسته بندی در همه جای کشور هستند اما بدون سازماندهی و در نتیجه بدون تصویری روشن. اگر قرار باشد در وزارت صنایع،فهرستی از صنایع گوناگون تهیه و برای بهبود آنها چاره جویی شود. بطور یقین بخش بسته بندی با تمام عظمت و اهیمت خود در این فهرست جایی نخواهد داشت.در حال حاضر بسته بندی بخشی از صنعت ایران است که مانند یک روح ، همه با وجود آن اعتقاد دارند اما ،از توصیف ابعاد آن عاجز هستند. زیرا این روح با ارزش هنوز در هیچ قالبی قرار نگرفته تا بتوان آن را در چهار چوب منطقی قرار داد و در محاسبات برای آن عددی قائل شد. اگر بنا باشد اعتباری به بخش بسته بندی واگذار شود باید به کدام اداره دولتی یا تشلیل بخش خصوصی مشورت کرد؟ اگر همین فردا رئیس جمهور، فلان وزیر کابینه،صاحب صنعت یا فلان نهاد آموزشی و تحقیقاتی دلش برای وضع بسته بندی در ایران بسوزد و بخواهد بخشی از توجه خود را به آن اختصاص دهد در پایان راه یعنی این که کدام اداره یا تشکل وارد بحث شود در می ماند. بدون وجود تشکلهای فعال در بسته بندی مسیر اعطای اعتبار به بخش بسته بندی یا به بنبست می رسد و یا بدونه کارشناسی صحیح و دقیق به صورت یک بودجه کلی برای بهبود بسته بندی در شاخهای مختلف صنعت حل می شود. نکته مهم این است که ظهور یک شبه یک تشکل برای تمام بخش بسته بندی کشور امری ناممکن و غیر طبیعی است چنین چیزی فقط یک تشکل فرمایشی با دعواهای داخلی بی شمار خواهد بود . سازماندهی این همه سرمایه و استعداد که در سراسر کشور پراکنده شده اند مقدماتیمی خواهد.حقیقت این است که پیشرفت در عرصه تولید ماشین آلات بسته بندی یا بهبود کیفیت مواد بسته بندی که در داخل مصرف می شوند و یا هر عامل مربوط به بسته بندی همه تاثیری واحد بر رشد عامل بسته بندی دارند. اما واقعیت آن است که نمی توان به امور همه این صنوف و تخصصها در یک تشکل واحد رسیدگی کرد.مشکلات و نیازهای ماشین سازان بسته بندی با تهیه کنندگان مواد بسته بندی متفاوت است. حتی ممکن است دیدگاه خرد این دو با یکدیگر متفاوت باشد و این در حالی است که دیدگاه های کلان آنها در یک جهت یعنی رونق و توسعه بخش بسته بندی است.راه اصولی این است که ابتدا تشکل های تخصص و صنفی به وجود آیند و نمایندگان آنها برنامه های کلان بخش بسته بندی را تدوین کنند. حرکت از سطوح پائین تر یعنی تشکل های صنفی و تخصص خرد این مزیت مهم را دارد که دستیتابی به آن ساده تر و سریعتر است. به عبارتی دیگر ایجاد وحدت بین اعضای یک صنف مشخص به سادگی امکان پذیر است و ایشان از جایگاه حرفه ای خود و همکاران نیز آگاه هستند. بخش بسته بندی نیاز به تشکل های صنفی و تخصصی دارد تا بتوان با تکیه بر آنها به این بخش هویت داد. اینکار از دو بعد حقوقی مادی بعنی کسب اعتبارات نالی و بعد حقوق معنوی ارتقاء سطح دانش تبین قوانین صنفی بسیار مفید است و شتاب بخش بسته بندی را در کشور بالا می برد.