این گزارش ورد و آماده پرینت میباشد
کابل سازی
فهرست
تاریخچه کابل و کابلسازی در جهان و ایران.. 6
شرکت سیم و کابل ابهر. 11
فهرست کابل های تولیدی در سالن H.V (فشار قوی ) شرکت سیم و کابل ابهر:14
فهرست دستگاه های موجود در سالن H.V (فشار قوی) شرکت سیم و کابل ابهر:15
ساختمان کابل های فشار قوی با عایق XLPE.. 16
ساختمان کابل های فشار قوی با عایق XLPE.. 16
1- هادی... 16
2- نوار جدا کننده روی هادی... 17
3- نیمه هادی داخلی(Conductor Screen). 18
4- عایقXLPE.. 18
5- نیمه هادی بیرونی(Insulation Screen). 19
6- کاغذ نیمه هادی... 20
7- شیلد21
8- نوار کاغذی قیر اندود.. 22
9- روکش(Sheath). 22
چند طرح خاص از کابل ها22
1- کابل های فشار قوی" مقاوم در مقابل نفوذ آب".. 24
2- کابل های سه رشته فشار متوسط... 25
3- کابل های مسلح... 25
مواد اولیه تولید کابل فشار قوی... 26
الف : هادی ها27
1- مس27
2-آلومینیوم.. 28
آشنایی دستگاه کشش راد. 30
آشنایی با دستگاه استرندر(91رشته LG). 31
آشنایی با دستگاه اسکرین (72 رشته) :33
آشنایی با دستگاه C.C.V (خط عایق زنی). 33
گزارش آزمایش خطوط عایق فشار قوی :36
آشنایی با دستگاه اسکرین با عملکرد جدید :38
آشنایی با دستگاه روکش کوما (200) :39
آشنایی با دستگاه نوار زنی :40
آزمایش با ولتاژ مستقیم DC Testing. 41
عیب یابی مقدماتی با روش ARM & ARMPLUS.. 43
عیب یابی با روش دکای DECAY METHOD... 43
عیب یابی مقدماتی به روش کوپلاژ جریان.. 43
رایانه های شخصی Personal Computer. 44
کابلسوزی44
استفاده از کسینوس موج مربعی با فرکانس 1/0 هرتز. 45
روش تشخیص کابل Cable diagnosis. 47
تاریخچه کابل و کابلسازی در جهان و ایران
پیشگفتار
:طرح برپایی خط تلگراف اروپا ـ هند پیش از سال 1859 (1238 خورشیدی ) مطرح
بود ولی برادران زیمنس در این سال بررسی کار را آغاز کردند و آن را وارد
مراحل اجرایی نمودند ، مسیر این خط تلگراف از پروس آغاز و پس از گذشتن از
روسیه و ایران به هند می رسید ، کارهای نصب این خط در مسیر ایران در سالهای
1870-1868 ( 1249 –1247 خورشیدی ) انجام گرفت و در حقیقت این سالها را می
توان نخستین سالهایی دانست که یک پدیده جدید مدرن صنعتی که به نوعی با برق
در ارتباط بود به سرزمین ایران پا گذاشت .
ده سال پس از راه اندازی
خط تلگراف در ایران نخستین لامپ التهابی برق در 31 دسامبر سال 1879 (10 دی
سال 1258 خورشیدی ) در شهر نیویورک روشن شد و ادیسون را بر کرسی ناموران
جهان نشاند و صنعت کلان کنونی نخستین گام کوچک خود را در زمینه ی روشنایی
برداشت . البته پیش از روشن شدن لامپهای التهابی ، ادیسون لامپهای دیگری را
نیز آزموده بود و پیش از آن قوس الکتریکی برای ایجاد روشنایی نیز توسط
دیگران به کار می رفت ولی اختراع لامپ التهابی سرآغاز راهی شد که روشنایی
بدون دردسر و پردوام در دسترس قرار گرفت . حتی خوشبین ترین باورمندان بدین
پدیده ی نو نیز نمی توانستند به آسانی پیش بینی کنند و یا بپذیرند که تا یک
سده دیگر همه ی مردم پهنه ی خاکی زمین تا آنجا بدان نیازمند گردند که
پژواک « بدون برق هرگز » همه جا گیر شود .
این پدیده در گستره ی
زندگی انسان همچون هوا یا آب بخش جدایی ناپذیری از روند زندگی وی شده و
تنها هنگامی اهمیت آن آشکار می گردد که به هر دلیلی چندی ( چه کوتاه و چه
بلند ) آن را در دسترس نداشته باشد .
برق در سرآغاز زمستان سال 1258
خورشیدی منطقه ی کوچکی از امریکا را روشن کرد و نوید آینده ای پر از
روشنایی را داد ، در آن روزگار ناصرالدین شاه قاجار نزدیک به 35 سال بود که
بر ایران فرمانروایی داشت و نزدیک به 30 سال از دوران میرزا تقی خان
امیرکبیر می گذشت ، بررسیهای تاریخی دقیقی از وضعیت روشنایی شبهای تهران در
آن روزگاران در دست نیست ولی جسته گریخته روشنایی کاخهای شاهی با شمع ،
پیه سوز و تا اندازه ای چراغهای نفت سوز تأمین می شد .
واژه ی کابل
به معنای طناب کلفت می باشد که در زبان فارسی با تلفظ فرانسوی آن کاربرد
یافته است این مفهوم در پی بکارگیری سیمهای روکش دار در صنعت برق پا گرفت و
امروزه یکی از مهمترین افزارها در شبکه های برقی است یابی به نخستین فن
آوری ( فن آگاهی ) برای ساخت کابل یا رساناهای روکش دار تا سال 1830 ( 1209
خورشیدی ) نیز به عقب بر می گردد ، هر چند سرآغاز گسترش ( جهانی شدن ) این
فن آوری به دهه ی 80 سده ی نوزدهم بر می گردد سیمهای روکش دار از به هم
تابیده شدن چند رشته سیم نازک مسی با روکشی از جنس گونه ای کائوچوی طبیعی
به نام « گوتا پرچا » ساخته شدند . « گوتا پرچا» ماده ای خمیری به شمار می
رفت که پس از اندودن سیم و پیمودن فرایندهای بعدی حالت کشسان ( لاستیکی )
پیدا می کرد . به این گونه سیمها ، سیمهای با روکش لاستیکی نیز می گفتند .
گزارشها
نشان می دهند که در چندین دهه ی تا پیش از دهه ی 1880 سیمهای روکش لاستیکی
( شکل گرفته از ماده گوتا پرچا ) در زمینه ی مخابرات ( تلگراف و ... )
کاربرد داشته اند ، بعدها پس از آن که برق جاری دایم و سپس متناوب شناخته و
به کار برده شد . همین سیمهای روکش دار برای نخستین بار در شبکه های برقی
نیز به کار گرفته شدند .
با احداث خط تلگراف اروپا به هند از راه
پروس ، روسیه و ایران و راه اندازی آن در سالهای پس از 1870 (1249خورشیدی )
، برای نخستین بار پای یکی از پدیده های مدرن سده ی نوزدهم اروپا و امریکا
به ایران باز شد ، این پدیده به همراه خود تجهیزات و واژه هایی مانند «
سیم » ، « تیره » ، « مقره » ، « سیم کشی » و ... را نیز مطرح کرد . همین
واژه ها که می توانند نخستین واژه گزینیهای صنعتی به شمار آیند بعدها در
زمینه ی برق نیز به کار گرفته شدند از سویی از همین دوران باید سیمهای لخت و
روکشدار به ایران وارد شده و کاربرد یافته باشند .
در کابلهای
اولیه که بیشتر همان سیمهای روکش دار بودند ماده ای گوتا پرچا را خاستگاهی
گیاهی داشت به دور رشته سیمهای دسته بندی شده می پیچاندند و آنها را در
دمای 140-130 درجه ی سانتیگراد خشک و سپس مجموعه را به مواد روغنی ، رزین
یا موم اشباع می کردند ، حتی در مواردی بسته به نیاز غلاف سربی نیز روی
آنها می کشیدند.
وجود غلافهای سربی برای جلوگیری از رخنه نم و آب بر
روی سیمهای روکش شده گواه اهمیتی بوده که به جایگاه این فناوری نوپا داده
می شد . در سال 1879 (1258 خورشیدی ) بورل Borealنخستین کسی بود که از این
غلاف برای ایجاد پوشش ضد نم سود برد و غلافها را بدون درز و یکپارچه بر روی
سیمهای روکش دار کشاند . در سال 1887 (1266 خورشیدی ) ، شیمیدانها از راه
سنتز مواد جدید موفق به تهیه ی ماده ای به نام « باکلیت» شدند ، امتیاز
نامه ی کشف این ماده در سال 1909 (1288 خورشیدی ) در امریکا به نام
لئوهندریک بیکلند بلژیکی صادر شد . این ماده ارزانتر از لاستیک طبیعی بود و
ولتاژ بالاتری را تحمل می کرد . در راه دستیابی بدین ماده ، که در آن
دوران یک پدیده ی پیشرفته به شمار می رفت ( و امروزه بسیار پیش پا افتاده
به نظر می آید ) فرایندی ده ساله پیموده شده بود ، پس از به کارگیری از این
ماده ، صنعت برق توانست ولتاژهای بالاتری را به کار گیرد . از این پس روند
دستیابی به مواد عایق توانمند تر و پیشرفته تر و همچنین نیاز به ولتاژهای
هر چه بزرگتر تلاش دو سویه ای بوده که هنوز هم ادامه دارد .
در سال
1880 (1259 خورشیدی ) « فرانتی » ایتالیایی با معرفی عایق چند لایه ای از
نوارهای کاغذی ، که رویهم پیچانده می شدند نخستین گام مهم را در صنعت
کابلسازی برداشت ، طولی نکشید که نوارهای کاغذی و روشهای نواربندی آنها بر
روی سیمهای آماده شده جای خود را باز کرد و بزودی روشن شد که با روغنکاری
این کاغذها ویژگی عایقیشان نیرومند تر نیز می گردد از اینرو با آغشته سازی
کاغذهای عایق کننده ، صنعت کابلسازی پا به پهنه ی تازه ای گذاشت و چندی
نگذشت که با بهره گیری از روش خلا و به کارگیری رزینهای گرم ، فراورده های
متنوعتری نیز به دست آمد .
با بالا رفتن ولتاژ و نیاز روز افزون به
گذراندن جریانهای بزرگ ، پدیده های دشواری زایی که امروزه همه ی دست
اندرکاران با آنها آشنا هستند یکی پس از دیگری پا به میدان می گذاشتند ،
دشواری زایی میدانهای بزرگ که در پیرامون تنه ی کابلها پدیدار می گردید ،
خیلی زود دردسر آفرین شد . در سال 1913 (1292 خورشیدی ) هوخشتادر آلمانی با
بهره گیری از یک لایه ی کاغذی فلز دار شده نیمه رسانا ، توانست دامنه ی
پراکندگی میدانهای پیرامونی را تا اندازه ای مهار کند و از آن پس این لایه
با نام « پوشش هوخشتادتر » نامور گردید . این سرآغاز مهار پدیده های فیزیکی
دشواری زا در ساختمان کابل و صنعت کابلسازی به شمار می آید ، از این پس
بود که فن آوری کابلسازی برای برخورد با هر گونه پدیده های دشواری زا به
دنبال راهکارهای مناسب رفت .
در دهه ی نخست سده بیستم پس از آن که
صنعت نفت این توانایی را یافت تا روغنهای گوناگونی را به بازار بفرستد و هر
کدام از آنها نیز توانستند زمینه های ویژه ای در کاربردهای صنعتی بیابند ،
آغشته سازی کاغذهای عایقی با روغن کم چگال در یک فشار پیوسته ی یکسان ،
زمینه ی پیشرفت دیگری را در زمینه ی کابلسازی فراهم آورد .
بی گمان
ایرانیان با توجه به شرایط تاریخی و اجتماعی که در سده نوزدهم و بیستم از
سر می گذراندند ، نتوانستند با روند رو به رشد صنایع در اروپا همگام شوند و
تنها نظاره گر خاموش و بی تفاوت این رشد پر شتاب شدند و سپس در دهه های
بعدتر که اندکی به خود آمدند تنها به صورت کاربران ذوق زده ی فراورده های
غربی در آمدند ، گشایش دارالفنون ( پلی تکنیک ) میرزاتقی خان که پس از مرگش
آغاز به کار کرد و تلاش دو دهه ی نخست این مرکز آموزشی که جایگاهی در
اندازه های دانشگاهی داشت ( بعدها تا رده ی یک دبیرستان فرو افتاد ) همراه
با ورود تلگراف به ایران در همان روزگاران مردم را متوجه ویژگیهای ناشناخته
ولی جدید پدیده هایی کرد که بعدها در چهارچوب مخابرات و سپس برق جایگاه
ویژه و مهمی یافتند . در میان کالاهای مصرفی برای شبکه کشی و نصب مولدهای
برق توسط دربار قاجار برای بارگاه امام هشتم (ع) توسط رضایت امین التجار و
سپس توسط قاسم والی در تبریز ، معین السلطنه ی گیلانی ( رشتی ) در رشت و
امین الضرب در تهران ، در دهه ی 1280 خورشیدی ، بی گمان سیمهای روکشدار و
یا با نام امروزین آن « کابل » وجود داشته و به کار می رفت . پیش از این می
باید در سیم کشیهای درون تلگراف خانه ها از سیمهای روکشدار استفاده شده
باشد ، و اگر در این میان تلفن نیز جایگاهی در دربار قاجار پیدا کرده بود
که این چنین نیز بود و در آنجا نیز به طور حتم پیش از ورود برق ، سیمهای
روکشدار مصرف شده بود . به نظر می رسید سیمهای روکش دار و مقره های نگهدار
آنها در سطح کشور به نوعی شناخته شده بودند .
از آنجا که تا آنزمان
تنها روکش انعطاف پذیر شناخته شده ای که می توان بدان اشاره کرد ماده ی
لاستیکی بر گرفته از ماده گیاهی پرچا و یا نخهای پنبه ای پارچه بافت بودند ،
پس سیمهای روکشداری که در آن روزگاران به کار می رفته اند با این مواد و
یا با هر دوی آنها عایقکاری می شده اند . به همین خاطر بهره گیری از سیمهای
روکش دار از مقطع 1 تا 90 میلیمتر مربع در دو نیروگاه امین الضرب پدیده ی
ویژه و شگفتی به شمار نمی آمده است .
تا نزدیک به 40 سال پیش ما
بیشتر وارد کننده ی کالاهای برقی بوده ایم تا آن که با آغاز شکوفایی
اقتصادی وابسته به نفت ، و امکان سرمایه گذاری در بخشهای گوناگون به ویژه
در بخشهای پایه ای صمایع به طور همگام با دیگر زمینه های موجود اندیشه ی بر
پایی کارخانه های سیم سازی و کابلسازی در ایران شکل گرفت . برای جستجوی
پیشینه صنعت سیم سازی از آنجا که آمار دقیقی از کارگاههای تولیدی ، تنوع
کار آنها و شاخه های اصلی و فرعی تولیدی در آنها و یا مشخصات کالاهای ساخته
شده توسط آنها در سطح کشور در دسترس نیست و همچنین از آنجا که بیشتر و یا
همه ی کارگاههای تولیدی به علت پایین بودن استاندارد کار و نداشتن تجهیزات
مناسب بی سرو صدا به کپی سازی گاهی ناشیانه ی برخی از کالای برقی با روش
های ابتدایی می پرداختند ، ولی آنها را با نامهای گوناگون و گمراه کننده به
بازار سرازیر می کردند امکان ردیابی فعالیتها و زمان آغاز تولید هر کالا
به ویژه کالاهای برقی و صنایع وابسته به آن به ویژه صنعت سیم و کابل سازی
بسیار دشوار است ولی شواهد نشان می دهند که باید پذیرفت کار سیم سازی با
مقاطع کوچک باید خیلی پیش تر از ایجاد نخستین کارخانه رسمی برای این کار
آغاز کردند و سپس بعد از تجربه اندوزی به تولید سیمهای با مقاطع بالاتر و
آن گاه سیمهای با رشته های کلافبندی شده پرداختند و سرانجام وارد پهنه ی
ساخت کابل های برقی گردیدند