توضیحات :
این مقاله دارای فرمت word و قابل ویرایش می باشد.
طاووس آبی هندی
طاووس من با یک نر مشکلی درشت اندام با 3 مرغ آبی هندی، یک جوجه نر سفید و یک مرغ در سال 1963، طاووس بدلیل افسانهای بودن و تقدس بیش از اندازهای که در آداب و سنن هندی داشت، به عنوان« پرنده ملی هند» اعلام شد. (آیا این مسئله، طاووس را متمایزترین نژاد پرندگان میکند؟ طاووس ماده چطور؟). توانایی طاووس ماده، در تخمگذاری، 3 تا 12 تخم است، با این وجود 4 تا 6 تخم، متوسط تخمگذاری است. معمولاً، طاووس ماده دو روز روی تخمها به طور جداگانه می خوابد. تخمهای طاووس پس از 28 روز شکسته میشود و جوجه سر از آن بیرون میآورد. جوجهها به عنوان Peachicks (جوجه طاووس) نامگذاری میشود. جهت اطلاعات بیشتر راجع به
Raising Chicks, Peachicks را ببینید. جهت آگاهی راجع به ایدههایی در مورد سازگاری اقلیمی طاووسهای نر و ماده به بخش Acclimating Guineos مراجعه کنید.
جهت پرورش طاووسیان شما باید حداقل 400 فوت مربع (37 مترمربع) فضا داشته باشید. مرغهای بزرگتر، بهترند. سقف حداقل باید 2/61 فوت ارتفاع داشته باشد با نشستگاهی، حداقل 40 اینچ زیرزمین. طاووس تا سه سالگی پرهای بلندشان را گسترده نمیکنند و سپس سال به سال پرهایشان میریزد. در نیویورک آنها در اواخر جولای یا اوایل آگوست به پرریزی میکنند و تا سپتامبر آنرا به پایان میرسانند. این پرها دم واقعی طاووس نیستند خود این دسته دم، شامل 150-100 پوشش دم است که با 20 Rectric (شاهپر) ساپورت میشوند.
جوجهکشی
روشهای متعددی در جوجهکشی تخمهای طاووسیان وجود دارد. اولین روش، جوجهکشی مصنوعی است. ما تخمها را در دمای 100-99 درجه فارنهایت و در پیازههای مرطوبی با دمای 85-83 درجه فارنهایت جوجهآوری میکنیم. تخمها بعد از 27 تا 30 روز، شکسته میشوند و جوجهها سر از تخم بیرون میآورند. تخمها باید پس از 10 رزو قرارگیری در مرحله جوجهکشی مصنوعی، جوجهةا باید از لحاظ بارور بودن، بررسی شوند. اگر یک تخم بارور نباشد، باید از بخش جوجهکشی خارج شود تا هیچ مزاحمتی برای دیگر تخمهای موجود در دستگاه جوجهکشی ایجاد نکند و باعث خراب شدن آنها نشود. تخمها باید تا آنجا که ممکن است، پس از تخمگذاری شدن، وارد بخش جوجهکشی شوند و هیچ تخمی نباید بیش از 10 روز قبل از شروع جوجهکشی، نگهداری شود. همچنین این قاعده در روشهای متناوب جوجهکشی که در بخش بعد به آن خواهیم پرداخت هم، بکار میرود.
جوجهکشی طبیعی تخمهای طاووس، به راههای گوناگونی میتواند صورت گیرد. اولین روش، این است که به طاووس ماده اجازه دهیم که خود روی تخمهایش بخوابد و خود باعث تبدیل تخمهایش به جوجه شود. معمولاً طاووسهای ماده عمل جوجهکشی را به خوبی انجام میدهند اما این روش، تعداد تخمهایی که یک طاووس ماده میتواند در سال تولید کند را محدود میسازد. هنگامی که مادهای روی یک دسته تخم میخوابد، در آن فصل، هیچ تخم دیگری نخواهد گذاشت.
گهگداری، اگر آشیانهای در حین جوجهکشی از بین رود، یک طاووس ماده، برای سری دوم تخمگذاری میکند و روی آنها میخوابد. روش دوم جوجهکشی طبیعی، که فرصتی جهت تولید بیشینه تخم ایجاد میکند، استفاده از مرغهای کرچ و جوجهها یا اردکها میباشد. تخمهای طاووس، به محض تخمگذاری جمعآوری میشوند و سپس به عنوان یک سری تخم، زیر یک جوجه یا اردک گذاشته میشوند. تعداد تخمها، به سایز اردک یا جوجهای که جهت جوجهکشی استفاده میشود بستگی دارد. تخمها تا 2 روز قبل از رزو شکست طبیعی تخمها، زیر مادر رضاعی قرار داده میشوند. تخمها از آشیانه بیرون برده میشوند و در یک دستگاه جوجهکشی (Hatcher) قرار داده میشوند. یک سری جدید تخم زیر مرغ قرار داده میشوند و این روند مجدداً تکرار میشود. اگر اجازه دهیم که تخمها، زیر مادر رضاعی شکسته شوند، خطر بیماری در جوجهها بسیار بیشتر است وبسیاری از مواقع، مرغ آنقدر کرچ نمیماند که اجازه دهد تخمهای بیشتری، زیرش قرار داده شوند.